In U wil ik mij verheugen en juichen, uw naam psalmzingen, o Allerhoogste.
De tafeltekst voor deze week begint met iets heel belangrijks: In U. Wat doen we vaak ons best om vrolijk te zijn, of althans in ieder geval vrolijk te lijken . . . De wereld om ons heen biedt van alles aan om ons op te vrolijken. Natuurlijk: het kost altijd wel het één en ander. Geheel gratis is het aanbod om verdrietig en uitzichtloos te zijn. Het leven – zonder God – geeft genoeg redenen daarvoor: het mensdom is heel intens bezig met de ondergang van het menselijk bestaan.
In deze Psalm van David wordt ons een hele andere weg gewezen om ons te verheugen en te juichen. Een weg, die door God voor ons is bereid van vóór de grondlegging der wereld, van voordat de mens geschapen werd . . . En dat wordt hier dus heel eenvoudig en kortweg aangegeven door de twee woordjes: in U. Koning David spreekt hier geen dogma, geen stelling uit, maar hij spreekt hier van een fundamentele beslissing in zijn leven om anders te zijn dan de wereld om hem heen. Hij doet dit vanuit het besef dat hij koning is geworden van het volk Israël. Het volk dat God uit deze wereld geroepen heeft om Zijn volk te zijn, als een getuigenis in deze wereld van hoe God de mens bedoelde, toen Hij hem schiep, hier op aarde.
Vele jaren hierna heeft de profeet Jeremia ook gesproken van deze keuze: Ik heb niet gezeten in een kring van lachers, om uitgelaten te zijn;… (Jeremia 15:17). Het aanbod van deze wereld om – tegen betaling van het één en ander – uitgelaten te kunnen zijn, is er eigenlijk alleen voor de mensen, die met de rug naar God toe staan. Want wie z’n leven aan God heeft gewijd kent de diepe en, zo van de macht van de wereldgeesten, bevrijdende keuze om de ware levensvreugde alleen bij de echte Bron van het leven te zoeken: In U wil ik mij verheugen en juichen. Deze bevrijdende keuze is niet slechts een mooie gedachte, maar een daad, die de basis van ons leven zal bepalen: In U.
Koning David heeft deze Psalm geschreven en aan de koorleider van de Tempel opgedragen dit lied te laten zingen als een verkondiging, een boodschap van God voor Zijn volk. De apostel Paulus zegt, vele duizenden jaren later: Laat u niet overwinnen door het kwade, maar overwin het kwade door het goede’. (Rom. 12:21). Als we deze woorden op onze tafeltekst betrekken, dan is het kwade: de opvrolijking van ons dorre bestaan zoeken in het aanbod van deze wereld. En het goede is dan: In U wil ik mij verheugen en juichen.
De keuze voor het kwade is niet moeilijk; Paulus zegt, dat dit vanzelf gaat: je laten overwinnen. De keuze voor het goede is een daad, in de praktijk van elke dag: overwin. Laten we weigeren om onze naargeestigheid en verveling ooit nog op te lossen door onze portemonnee te trekken voor het nooit werkelijk bevrijdende, bevredigende aanbod van deze wereld, om eens even lekker uit ons dak te gaan. Maar laat het deze week tot ons doordringen, bij het oplezen van de tafeltekst, dat het in ons leven gaat om een heldere, radicale keuze: onze levensvreugde alleen in Hem te zoeken.
In U wil ik mij verheugen en juichen, uw naam psalmzingen, o Allerhoogste